Review of Malga Ciapela 5 march-14 march 2010
Malga Ciapela Italy at the foot of the mighty and imposing Marmolada glacier
MALGA CIAPELA - SUPER DOLOMITI - ITALIÃï
Vrijdag 5 maart 2010 t/m zondag 14 maart 2010
Op 5 maart 2010 bijtijds vertrokken naar Rijswijk met al onze ski bagage. Eigenlijk hoefden we niet naar de wintersport, want hij was al maanden lang in Nederland aanwezig. Van lieverlee druppelden de clubleden van EPO ski met hun bagage bij het verzamelpunt binnen. Arie en Gijs waren ook lekker op tijd met de bus om alles in te laden. Ze hadden een probleem met een lekke watertank, met als gevolg dat het bagageruim nat was. Met improvisatie werd alles ingeladen, waarbij vooral sommige clubspullen moesten droog moesten blijven ! Nadat alles was gepakt en iedereen elkaar begroet had werd het tijd om te vertrekken. Dit kon nog niet omdat we nog één persoon miste van de lijst. We hebben nog een poosje gewacht en toen ze toch nog kwam en haar bagage ingeladen was konden we eindelijk op pad. Door het slechte weer was het een puinhoop op de Nederlandse wegen en liepen we wat vertraging op naar ons diner adres in Moers. Hier kregen we, zoals de laatste jaren gebruikelijk is, een lopend buffet. Iedereen heeft hier van lekker gegeten en gedronken. Ook zou hier nog iemand opstappen. Hij was er alleen nog niet, hij bleek pech te hebben met zijn auto en kon onmogelijk nog naar Moers toekomen. Hij is dus uiteindelijk met geloof ik de trein en taxi nagekomen. Na het diner gingen we weer op weg. Karel kwam regelmatig langs met diverse drankjes en hapjes.
Het bleef onderweg ook maar sneeuwen en er was behoorlijk veel verkeer op de weg. Het werd steeds rustiger in de bus, omdat de meesten na het “slaapmutsje” van Karel in slaap vielen. Tussen Frankfurt en Würzburg werd de sneeuw steeds erger, bij Spessart was het zo erg dat we op de linkerbaan tot stilstand kwamen en 4 uur geen meter gereden hebben. Je zag de sneeuw groeien tot zo’n 20 centimeter. En op de andere rijbaan werd ook niet gereden, behalve sneeuwschuivers, politie en andere hulpdiensten. Verderop waren diverse personenauto’s en vrachtwagens geslipt die eerst moesten weggesleept worden, zodat we weer langzaam door konden rijden. Hierdoor kwamen we tijdens de weekendspits in zuid Duitsland terecht en liepen nog meer vertraging op. Vanaf Innsbruck hadden we geen last meer van sneeuwval en waren de wegen weer goed bereidbaar. Vanwege het enorme oponthoud kwamen we pas omstreeks kwart voor zeven aan bij Hotel Roy*** in Malga Ciapela.
Alle
bagage werd snel uitgeladen en iedereen kon snel naar de kamers om
zich een beetje op te knappen. Tijdens het diner arriveerden de
laatste gasten ( zij
kwamen n.l. vanuit Schotland met vliegtuig en daarna met de Dolomiti
bus uit Venetië) en was de ploeg compleet. Vrij snel na het
diner gingen de meesten naar bed, want het was toch wel een
vermoeiende reis geweest.
Doordat we zo laat aangekomen waren, was de planning van Karel en beetje uit de hand gelopen. Hij moest eerst nog de skipassen, ski’s en skilessen regelen, dus na het ontbijt kregen we de passen pas uitgereikt. Om er een beetje in te komen hebben Jeanne en ik de eerste dag alleen in Malga geskied en af een toe een blik geworpen naar de verrichtingen van de drie nieuwkomers, zij zaten op les. Na een dagje skiën en hier en daar een hapje en een drankje op de piste zijn we bijtijds gestopt. Het après skiën en het diner was weer voortreffelijk. Op maandag zouden we eigenlijk met Arie naar een ander gebied gaan, maar helaas wilde de bus niet starten. We zijn toen met Karel en Martin naar het ons vertrouwde Alleghe gegaan. Eerst nog even bij Paulus de Boskabouter onze ski’s laten waxen en toen met de gondeltjes naar boven.
Hier was het zo stil op de pistes, dat je je eigen spoor van de eerste afdeling nog in de sneeuw zag staan. Vooral bij Zoldo was het stil, hier kon je op volle snelheid in één keer van de top naar het dal en de skiliften suizen. Je kon je helemaal uitleven in het carven en hoefde niet bang te zijn dat je in de remmen moest voor andere skiërs. Zelfs de Panorama route in Alleghe was goed in één keer te doen op volle snelheid. Daarna nog even langs hotel Centrale gegaan en toen met de skibus terug naar Malga. Dit was een perfecte zonnige dag.Dinsdag deed de bus het weer, dus nu met Arie, Karel en nog een paar fanaten naar Cortina gegaan. Het weer was wat minder, af en toe wat stuifsneeuw en behoorlijk veel wind. De wegen waren goed te berijden en de bus paste ook weer net onder het tunneltje. Hier was het iets drukker met skiërs en boarders. De sneeuw was perfect, alleen was het wat winderig en koud, dus onderweg op de piste eerst koffie gedronken en toen weer verder. Met de gondel naar het hoogste punt gegaan en daar op ruim 3000 meter hoogte geluncht.
|
|
|
|
|
|
We hebben het niet aangedurfd om met het groepje de zwarte afdaling naar beneden te doen. Dus eerst weer omhoog met de stoeltjeslift en toen met de gondel terug naar beneden. Van hieruit weer via allerlei omzwervingen terug naar de bus. Karel trakteerde ons eerst op een heel erg vreemde Bombardino, hij smaakte toch wel lekker. Toen weer met de bus terug naar Malga.
Het weer op woensdag was niet al te best, het had behoorlijk gesneeuwd, dus konden we niet met Arie op pad. Ik was ook niet in top conditie, mijn maag was een beetje van streek. Jeanne, Karel, Arie en ik zijn toen gaan wandelen door de Schlucht. Het sneeuwde nog steeds, wat een prachtig gezicht was. Karel bleef maar foto’s maken.
Ook die pastel tinten in het ijs waren fantastisch. Aan het eind van de Schlucht bij de ijssalon nog een koffie en een apfelstrudel genomen en nog wat zitten kletsen. Daarna doorgelopen naar de bushalte en de bus genomen naar Alleghe en daar heerlijk zitten lunchen. Toen weer op ons gemakkie terug met de bus naar het hotel.
Donderdag was het weer wat opgeknapt en zijn we naar Predazzo gegaan. Eerst met de gondeltjes naar boven, daar aangekomen was er wat laag hangende bewolking en je had 100 tot 200 meter zicht. Ondanks dat was het toch behoorlijk druk met skiërs en boarders. De pistes waren goed, het was alleen vrij koud. Helemaal doorgeskied naar de westkant van het skigebied en toen even op een terrasje een bakkie gedaan. Daarna weer lekker op de latten en nog een paar afdalingen gedaan en laat in de middag geluncht. Na de lunch in de lounge bar van het restaurant nog even ons gemak ervan genomen, de rest van de groep nam nog een paar afdalingen. We hebben toen de gondeltjes weer naar beneden genomen en nog even in de shop gekeken naar de nieuwste trends op skigebied. Arie zat ons al bij de bus op te wachten en toen ook Karel weer terug bij de bus was, zijn we weer richting Malga gegaan. ’s Avonds was er nog een fakkeltocht door de Schlucht, dit heb ik weleens meer gedaan, zelfs een fakkeltocht op ski’s, deze keer hebben we het maar een keer overgeslagen.
Op vrijdag stond Carezza op het skimenu, hier was ik nog nooit geweest. Ook nu weer een stukje rijden met de bus. Het was prachtig zonnig weer, en heel stil en overzichtelijk op de pistes, dus je kon weer lekker gas geven. Er waren ook stukken waar off-piste kon skiën, af een toe een stukje geprobeerd, ging niet zo makkelijk meer, zeker de leeftijd. Tussen de middag met de hele groep lekker gegeten. En daarna weer als echte skihasen van de berg afsuizen. Dit is ook een leuk en verrassend skigebied, niet verder vertellen anders wordt het misschien erg druk. Hup weer de bus in op weg naar het diner en zoals vanouds het vuurwerk.
Het vuurwerk liep enige vertraging op, omdat Remco vanaf het balkon ten overstaan van al het publiek zijn huwelijksaanzoek aan Saskia deed ( zie foto's op pagina 47), knalde hierop niet alleen het vuurwerk maar ook de champagne kurken. De beide ouders van het stel, en Saskia en Remco werden door iedereen gefeliciteerd. Na nog een drankje en een hapje van de hotelier werd het tijd om te gaan slapen.
Vandaag, zaterdag, is altijd een rare dag. Eerst ontbijten en daarna je koffers strategisch inpakken, zodat je na het skien je nog even kan opfrissen en verkleden. Toen we de kamers hadden ontruimd en de koffers in de kelder stonden en de drankrekening was betaald zijn we met de lokale skibus naar het ons vertrouwde Alleghe gegaan. Daar nog wat boodschappen gedaan en deze even bij Teresina van hotel Centrale in bewaring gegeven. En toen nog een paar heerlijke afdalingen gedaan met als toetje in één streep de panorama afdeling gedaan. Voor dit jaar zit het skiën er weer op! Helaas. Nog even in de konditorei wat gegeten en gedronken en onze boodschappen opgehaald. Het laatste ritje met de skibus terug naar het hotel. Nadat we ons hadden opgeknapt en verkleed, konden we onze bagage al bij Arie in de bus kwijt. Nu was het grote wachten aangebroken voor het vertrek, maar eerst nog even eten.
Nadat iedereen zich in de bus genesteld had was het tijd om te vertrekken. De wegen waren goed schoon en het begon te schemeren. Even voorbij Bolzano op de Brenner heeft Arie de andere chauffeur opgepikt. In Oostenrijk zijn we nog een keer gestopt voor een pauze en toen werd het steeds stiller in de bus. Het was vrij stil op de weg dus we konden aardig opschieten. Dus waren we vroeg in Moers voor ons ontbijt. Het laatste stukje van de reis liep ook voorspoedig. In Rijswijk werd alles weer uit de bus geladen en nam iedereen afscheid van elkaar. Karel, het was weer voortreffelijk.
Everything Perfectly Organised.
Verslag: Ron Groeneweg.
Foto's: Karel Schuurmans
Sunday 7 march 2010
|
|
|
|
Monday 8 March 2010
Allghe- Civetta ski resort
Number of participants = 4
01 Karel Schuurmans
02 Martin Schuurmans
03 Ron Groeneweg
04 Jeanne Van Niel
|
|
Tuesday 9 march 2010
CORTINA
D'AMPEZZO CORTINA SKIING: a sensation !!!
Cortina is nestled in the Ampezzo valley The Olympic town of Cortina d'Ampezzo is situated at the foot of the impressive Dolomite mountains Tofane, Monte Cristallo and Sorapis. Mountains, sun and snow and an international flair contribute to the fine reputation of this Olympic town (the 1956 Games). It is part of the Dolomiti Superski Region that offers 1.220 kilometers (762 miles) of trails in 12 ski areas and a single lift pass that gives access to all of them. Cortina's slopes provide 140 kilometers (87 miles) of trails with more than 50 lifts to transport skiers to the top. All of Cortina's slopes are open to snowboarders and there is a fun park with a half-pipe.The challenging slopes on the Tofane and the Olympic downhill slope of Pomedes winding down between bizarre rocks will give you the true sensation.
The challenging slopes on the Tofane and the Olympic downhill slope of Pomedes winding down between bizarre rocks will give you the true sensation.
|
|
|
|
Wednesday 10 march 2010
The
"Serrai di Sottoguda" is a very impressive gorge at the
feet of the Marmolada, the highest mountain in the Dolomites.
Water
in frozen or liquid form was the basic element which formed the
canyon. Thus, the glaciers were the first to carve deep grooves into
the stone. After the ice was the water to continue the work of the
ice.
The
gorge was a width of eight to ten metres and the walls on both sides
have a height of up to 50 metres. The whole canyon has a length of
approx. two kilometres. Hiking through the canyon in the summer is
striking enough, doing so in the winter, when frozen waterfalls hang
from the rocks like curtains , makes it an
even more extraordinary experience.
And doing this at night with torches is simply amazing. This is
presisely what you may experience when joining the tour. You can join
in every Thursday at 09.30 pm. and at the end of the tour a cup of
hot mulled wine awaits all the participants.
|
|
CIVETTA: Charming and relaxing
A
fairy-tale, unspoilt landscape with small, romantic villages surrounds the ski area
between Pelmo and Civetta.
The Civetta ski area with the main towns of Alleghe, Seva di Cadore,
Zoldo and Palafavera is situated
in the heart of the Veneto Dolomites and in the South-East of
Dolomiti Superski. 25 lifts and 80
Km. of slopes for skiers of all levels link the three valleys. The
ski resort is surrounded by breathtaking nature
and mountain scenery. Skiers
can enjoy night
skiing on 5 km. long slopes in Valzoldana. Other
ski resorts of the
Dolomiti Superski area can be easily reached using the ski bus
service. Very
popular is the 1st World War Ski Tour, which leads to those Dolomites
peaks where World War 1 was
fought.
Thursday 11 march 2010
PREDAZZO - OBEREGGEN - LATEMAR
Predazzo lies in the center of the Val di Fiemme among the Dolomites.
Skiing
in Valle di Fiemme: Predazzo
& Obereggen.
Val di Fiemme is an extensive resort set among stunning natural beauty awe-inspiring Dolomites. There are 150 kms of well groomed ski pistes at Val di Fiemme, serviced by 51 lifts offering an uplift capacity of 72.000 skiers per hour. The resort has a top elevation of 2.145 m and a vertical descent of 1.415 m. The runs here are suitable for all levels, with 40% of slopes for beginners, 40% for intermediates and 20% for advanced skiers.There is also the possibility of night skiing. The Italian ski resort of LATEMAR is part of the Val di Fiemme Ski Area with access to 76 individual pistes.
|
Judith Häusler |
FIRST WORLD WAR SKI TOUR
More
than eighty kilometres of history and nature, along perfect prepared
slopes, the unique
Dolomites landscape, the inimitable spectacle of nature: this is, in
a few words, the
essence of the Great War Ski Tour.
The
tour winds around the Col di Lana mountain, testimonial of many
battles during the
1st World War (1915-1918). From Alleghe we go up the Piani di Pezzé
and then to the
Col dei Baldi. A short downhill, then up to Col Fioret and down again
to Pescul. Here we go
on a ski-bus and 20 minutes later we arrive to the Passo Giau, where
we take the chair lift to the Refuge Averau. Skiing down the Cinque
Torri slopes we get to the bottom of the valley, where
a ski-bus to the Passo Falzarego is waiting for us. Now, a cable-car
takes us up to the Lagazuoi, the highest peak in the Great War Tour.
Downhill again, along the thrilling Armentarola slope passing the
Scotoni Refuge, within one of the most fascinating landscapes in the
Dolomites. At the bottom of the valley, we will find the horses that
will draw us for as long as 1 km to the connections with the San
Cassiano ski runs. Let's go up, now, to the Piz Sorega and then
follow the
tracks to the Pralongia. The route goes on to the Cherz facilities,
up to the Campolongo Pass and down toArabba. Uphill again to Porta
Vescovo, down to the Padon Pass and to the Fedaia Pass and Malga
Ciapela.
|
|
Pescul |
Passo Falzarego |
Friday 12 march 2010
PASSO DI COSTALUNGA - CAREZZA
|
|
|
|
|
Ummm... Kaiser- schmarnn = traditional Austrian dessert |
|
|
|
|
|
|
Saturday 13 march 2010
|
|
|
|
Fireworks were really set off
this year (2010) when Remco
Roomer asked Saskia Cupido to marry him against the backdrop of the fireworks and
witnessed by the whole CLUB
EPO-SKI GROUP. CLUB EPO-SKI would like to be the first to offer our congratulations !
|
|
